مدح و مناجات با پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم
عطر تو به گـل‌هـای جهـان داد تکـانی هر گـل غـزلی گـفت بـرایت به زبانی چـشـمان تو با نـامـۀ وحی آمـده بـودند چه دعـوت زیـبـا و چه پـیـغـامـبـرانی می‌خـواست خـدا بر دل عالم بنـشـیـنی بـاران شوی و گَرد جهـان را بنـشـانی گـفـتند رسـولان تو همان صبح امـیـنی خـطـاطی صبری که چـنین خطّ امانی آواز رهایی‌ست در این سمت حضورت این شور حجازی‌ست، چه زیبا ضربانی! شد شانه به شانه صف یاران جـماعت دارد چه قـنوتی، چه قـیامی، چه اذانی یک ریشه در این خاک دویده‌ست چه فرقی‌ست در غـیـرت سـلـمـان و اویـسان یـمانی برخیز محمد! تو بخـوان سورۀ زلـزال تا پاک شود کعـبه در این خـانـه‌تکـانی باید سی و یک آیۀ «انسان» برسد باز در سورۀ نام تو به یک صلح جهـانی! |